يکي از قديمي‌ترين عباداتي که در تمامي اديان گذشته وجود داشته، نماز است. در برخي از روايات به نماز تعدادي از انبياء الهي از حضرت آدم علي نبينا و آله و عليه اسلام تا حضرت خاتم صلي الله و عليه و آله و سلم اشاره شده است که برخي از آنها به اين شرح است:
1- نماز حضرت آدم (عليه السلام): از صُحُف حضرت ادريس نقل شده که در نخستين روز اقامت حضرت آدم (عليه السلام) و حوا در زمين، خداوند، نماز عصر و مغرب و عشاء را مجموعاً 50 رکعت به حضرت آدم واجب کرد.
2- نماز حضرت شيث (عليه السلام): وقتي حضرت آدم (عليه السلام) فوت کرد حضرت شيث (عليه السلام) او را غسل داد و بر وي نماز خواند.
3- نماز حضرت ادريس (عليه السلام): در روايت امام صادق (عليه السلام) به يکي از ياران خود سفارش مي‌فرمايند: وقتي به مسجد کوفه شرفياب شدي به مسجد سهله نيز برو در آنجا نماز بخوان و از خدا طلب حاجت کن زيرا مسجد سهله خانه‌ي حضرت ادريس است که در آن خياطي مي‌کرد و در آن نماز مي‌خواند.
4- نماز حضرت نوح (عليه السلام): کشتي نوح داراي پنجره‌ها و سوراخهايي بود که از آن نور خورشيد به داخل منعکس ميشد و از اين طريق وقت نماز را تعيين مي‌کردند.[5]
5- نماز حضرت شعيب (عليه السلام): خداوند در سوره هود آيه88 مي‌فرمايند «گفتند اي شعيب آيا نمازت به تو دستور مي‌دهد که ما آنچه را پدرانمان مي‌پرستيدند ترک گوييم و آنچه را مي‌خواهيم، در اموالمان انجام ندهيم؟ که همانا تو مرد بردبار و رشيدي هستي.»
اين جمله گفتار مردم مدين در ردّ حجّت شعيب (عليه السلام) است. اهل مدين دعوت شعيب (عليه السلام) را مستند به نماز او کردند، چون در نماز دعوت به معارضه‌ي با آن قوم در بت پرستي و کم فروشي آنهاست و اين همان سرّي است که آنها از آن اينگونه تعبير کرده‌اند؛ «اَصَلاَتُک تَامُرُکَ اَن نَترُک.» يعني آيا نمازت، تو را امر کرده که ما بت پرستي را ترک کنيم.[6]
6- نماز حضرت الياس (عليه السلام): روزي حضرت الياس (عليه السلام) به گريه و زاري درآمد. خداوند به فرشته مرگ فرمود: از الياس سؤالي کن که سبب گريه‌ات چيست؟ براي دنيا است و يا مرگ؟ حضرت الياس (عليه السلام) جواب داد نه اين است و نه آن است، بلکه گريه‌ي من بخاطر اين است که ديگر زنده نخواهم بود تا به ذکر و مناجات خدا پردازم. خداوند به فرشته‌اش فرمود: از او دست بردار و روح او را قبض نکن چرا که او زندگي را براي بندگي و ذکر مي‌خواهد.
درباره این سایت